Naam: Magda
Leeftijd: 46 jaar
Werkzaam als: Taartenbakker
Werkzaam sinds: een klein jaar
Aantal dagen: 3 dagdelen

Voor de van origine Poolse Magda is het werken bij Confuus een uitkomst. Het gevoel nodig te zijn doet haar goed. Samen met de goede sfeer zorgt het voor minder pijn en piekeren. Toen Magda op haar 19^e naar Nederland kwam, zocht zij in Nederland de vrijheid die in het Polen van toen ver te zoeken was. Avontuurlijk, eigenzinnig, met een passie voor archeologie en reizen, maakte ze in loop der jaren veel mee. Zes jaar geleden raakte zij arbeidsongeschikt. 

“Omdat ik de eerste tijd in Nederland de taal niet sprak, deed ik voornamelijk laaggeschoold en zwaar werk. Zo werkte ik overal en nergens: in de bloemen, bij de krant, in de horeca, in hotels, bij de douane. Het zware, fysieke werk heeft in de loop der jaren een grote wissel op mijn gezondheid getrokken. Sinds een paar jaar heb ik veel last van een chronische rughernia. Een vaste baan zit er daarom niet meer in.

Sigaretje roken
Bij Confuus kan ik werken dankzij pijnstillers. De werkdruk ligt hier ook veel minder hoog dan ik vroeger gewend was. Toen moest ik hard werken en veel uren draaien, vaak 12 uur per dag. Deed ik dat niet, dan werd ik ontslagen. Als ik bij Confuus werk, en ik ben moe, dan ga ik even een sigaretje roken. Dat is gewoon toegestaan en dat is fijn. Dat gebeurt niet vaak hoor. Ik ben zo blij dat ik wat te doen heb, want dan heb ik minder pijn en ik pieker minder. Thuis pieker ik veel.

Van de regen in de drup
Voordat ik bij Confuus begon, zat ik al een tijdje thuis met problemen. Financieel ging het mis. Ik kreeg schulden, omdat ik niet de arbeidsongeschiktheidsuitkering kreeg waar ik recht op had. Ik vroeg hulp, maar mijn schuldhulpverlener hielp me van de regen in de drup. Ik had steeds te weinig geld voor eten en kleding en ik heb zelfs mijn hond moeten afstaan, terwijl mijn schulden niet minder werden. Ik werd ziek van de stress. Omdat ik fel optrad tegen mijn hulpverlener werd ik naar de GGZ doorgestuurd: psychiater en pillen als verplicht traject. Ik moest pillen slikken, mijn bloed werd gecontroleerd. Dat, terwijl mijn hulpvraag op het gebied van mijn schulden lag.

Tip van een vriend
Een goede vriend van me wist dat ik gek werd van het thuiszitten en dat ik graag wat wilde doen. Hij tipte me op een vacature bij Confuus, die hij op het internet had gezien. Confuus was net een paar maanden open. Toen ik op gesprek kwam en de keuken zag, zo open, met zo veel ruimte en met uitzicht op water, werd ik heel blij. Ik wist: op deze werkvloer krijg je het niet benauwd en dat vind ik geweldig. We lopen elkaar niet in de weg.

Dit werk betekent iets
Confuus betekent heel veel voor mij. Niet alleen voor mij durf ik te zeggen, maar voor ons allemaal. Het werken geeft ritme en rust. Het werkt betekent iets, ook al ben je tot niets verplicht. Niemand dwingt je, iedereen wil hier zijn. Bij iedereen speelt wel wat en daar wordt rekening mee gehouden. Griët heeft me nodig en daarom voel ik me zinvol. Ik hou van de leuke sfeer bij Confuus. We hebben het heel gezellig, een goed onderling contact en een fijne band met elkaar. Als de ander dat nodig heeft, dan laten elkaar even met rust. Tijdens functioneringsgesprekken kan ik alles goed bespreken en als er iets is dan kan Griët altijd helpen. Laatst hielp ze me aan een winkel waar ik goedkoop of gratis kleding kan krijgen. Heel fijn is dat.

Worteltjestaart
Ik vind het leuk om te bakken, maar ik heb meer met Poolse taarten. Die zijn totaal anders. Daar zit veel meer boter en suiker in en ze zijn vaak alcohol-achtig. Je wordt er wel dik van. Ik heb veel nieuwe producten leren kennen zoals rijstmaïs. Wij maken natuurlijk ook gezonde en veganistisch taarten. Ik maak meestal de worteltaart. Iedereen maakt een eigen taart. De meeste collega’s vinden het niet leuk om worteltaart te maken, ik wel.

Confuus moet blijven
Ik zou willen dat deze plek kan uitgroeien tot een plek waar meer mensen kunnen werken. Confuus moet blijven bestaan, we hebben meer van dit soort plekken nodig in Amsterdam. Ik ken zoveel mensen die om diverse redenen niet werken en thuis zitten. Ik hoop daarom dat we in de toekomst meer klanten krijgen. Misschien gaan we uitbreiden met gezonde goedkope maaltijden voor gehandicapten, ouderen of eenzame mensen. Zulke ideeën bespreken we samen. Hopelijk inspireert mijn verhaal nieuwe medewerkers en nieuwe klanten.

 

Tekst: Ireen van der Lande // Redactie: Laura Vegter

Foto’s: Ireen van der Lande en Confuus