Naam: Amanda
Leeftijd: 30 jaar
Werkzaam als: All round taartenbakker
Werkzaam sinds: 1 jaar
Aantal dagen: nu 1, voorheen 4
Amanda bakt al heel lang en veel, maar toen zij op haar dertiende naar Amerika ging, ontdekte ze de cream cakes: prachtige romige, machtige, kleurrijk taarten met bloemen, snoep of chocola. En bij het proeven van de Drip cake, waarvan de chocolade letterlijk afdroop, was ze verkocht. Sindsdien is het maken van taarten een uit de hand gelopen hobby van Amanda. Graag bouwt zij in de toekomst zelf iets op met haar taarten. Hoe en wat precies is haar nog niet helemaal duidelijk. Bij Confuus leert ze veel nieuwe dingen over taarten en op het gebied van omgaan met mensen en werkprocessen.
‘Via mijn sociale netwerk leerde ik Confuus kennen. Mijn vrienden weten heel goed dat ik veel met taarten van doen heb. Iemand had me getagd in de vacature van Confuus. Ik was geïnteresseerd, want Confuus zocht mensen uit een bepaalde doelgroep: diegene met een langere afstand tot de arbeidsmarkt. Juist dan was je van harte welkom. Dat paste wel in mijn profiel, want ik had al een tijdje niet gewerkt. Als alleenstaande moeder met een zoon van 4, is dat ook vaak lastig. Het blijft een risico om een alleenstaande moeder aan te nemen, lijkt het.
Griet vertrouwt ons volledig
Ik dacht: “Ik ga gewoon een jaar voor Confuus werken en kijken wat ik kan betekenen.” Ik vind het nu fijn om er te zijn, om er deel van uit te maken. Ondanks dat we voor Confuus werken, lijkt het ook wel alsof we voor onszelf werken. We mogen veel zelf bepalen. Ik bak voor Confuus, maar ik bak ook omdat ik het leuk vind. Onderling bepalen we wie wat doet. Soms gun ik een klus de ander en zeg je volgende keer wil ik die taart wel eens maken. Zo kom ik zelf ook aan mijn trekken.
De onderlinge sfeer is heel prettig. We kunnen het met elkaar managen. Er hoeft niemand bovenop te zitten, zoals in het bedrijfsleven vaak het geval is. Griët vertrouwt ons volledig. Dat vertrouwen moet je wel krijgen, door te laten zien dat je het ook aan kunt. Ze vertrouwde mij vrij snel. Dat vind ik fijn, omdat ik zelf ook zo ben. Ze laat mensen zelf bepalen hoe iemand iets aanpakt, dat is dan de eigen keuze en de eigen verantwoordelijkheid. Dat heb ik ook nodig.
Speelplaats om mensen in hun kracht te zetten
Als het erop aankomt is Griët wel streng. Ze kan dan rustig zeggen: “Dit is gewoon hoe we het doen. Ik snap dat je het anders wilt doen, maar omdat je nu hier bent moet je het nu op deze manier doen.” Toch komt ze niet dwingend over, omdat ze een andere toon heeft. Zij zegt ook niet: “Je bent hier voor mij.” Zij doet het niet voor zichzelf. Zij daar heel open in. Ze doet het voor ons, de medewerkers. Die taarten, dat is leuk, ook voor haar, maar ze wil vooral mensen in hun kracht zetten.
Het draait bij haar niet altijd om wat voor haar persoonlijk belangrijk is. Ze creëert een speelplaats waarin zij zelf meespeelt, het overzicht bewaart en ook taken op zich neemt. Ook doet ze achter de schermen heel veel andere dingen. We kunnen bij Confuus met z’n allen zeggen: “Ik heb ook dit en dat. Dit wil ik met jou delen zodat we daar iets veel mooiers van kunnen maken”. Soms gaan we nieuwe recepten met elkaar uitproberen. Daar is ruimte voor.
Alsof ik op een nieuw vlak leer bakken
Ik leer veel nieuwe dingen bij Confuus, zoals taarten maken die glutenvrij, veganistisch, en glucose vrij zijn. Ook leer ik hoe ingrediënten op elkaar inspelen, welke smaken in combinatie met elkaar werken en ik leer over textuur. Bij grote bestellingen vind ik het ook een uitdaging om te kijken of we deze op tijd kunnen leveren. Ik schat in dat ik acht taarten kan maken en als ik er dan negen kan doen, ben ik blij. “Hoe kunnen we het proces zo goed mogelijk laten verlopen?”, vraag ik me dan af. In die situatie leer ik hoe ik daar in mijn eigen bedrijf mee aan de slag zou gaan.
Luister naar je eigen stem
Een aantal jaar geleden ging ik zelf beseffen dat ik zelf ook een stem heb en ik vroeg me af: “Waar draait mijn stem om?” Ik zou anderen daar op mijn manier ook in willen stimuleren: in het luisteren naar de eigen stem. Ik ben er een rijker mens door geworden, omdat ik mezelf nu beter ken. Ik weet nu beter hoe ik mezelf kan uiten en wat ik met de ander wil delen. Ook weet ik nu dat ik eigenlijk heel veel wil geven. Het is een gevoel dat niemand me kan ontnemen, een gevoel van in je kracht komen, je eigen pad bewandelen.
Een taart bak ik niet voor mijzelf, ik bak het om te kunnen delen. Ik deel dan ook een ervaring die mensen niet kennen. Zo geef ik een stukje van mezelf. Ik merk dat mijn vrienden ook zo zijn. Laatst kreeg ik een zelfgemaakte ketting van een vriendin. Deze kan ik nergens anders kopen, die is echt van haar voor mij. Alles is tegenwoordig massa. Ik vraag me af hoe ik mijzelf kan uiten en de ander uit te uitnodigen dat ook te doen. Via mijn taarten, of de dingen die ik doe uit ik een stukje van mezelf.
Maatschappelijk verantwoord bezig zijn
Naast het bakken van de taarten, spreek het sociale aspect van Confuus me aan. Ik heb eerder vrijwilligerswerk gedaan bij een andere sociale onderneming, een restaurant. Daar werkte ik samen met mensen met een beperking. De interactie met hen vond ik heel leuk. Ook had ik het fijn met de andere vrijwilligers. Wij willen allemaal maatschappelijk verantwoord bezig zijn, dat creëert een band. Dat zelfde gevoel heb ik bij Confuus. Mensen hebben perspectief, een vooruitzicht nodig. Daar klaart de mens van op. Ik probeer mensen lekker in hun vel laten zitten met een stukje taart. Het is een positief product. Taart eet je bijna overal, zelfs op een begrafenis. Je wilt toch vaak het moment met elkaar delen.
Confuus verlaten
Op termijn zal ik met veel dankbaarheid Confuus gaan verlaten om voor mijzelf te beginnen. Wanneer weet ik nog niet precies. Met één van mijn collega’s zou ik heel goed samen iets op kunnen zetten. Dat hebben we dat ook tegen elkaar uitgesproken. Zij is vegan en lactose vrij, terwijl ik nog steeds een passie heb voor de cream cakes. We waarderen dat van elkaar.
Ik ontdek steeds meer interessante kanten aan ‘clean eating’, dat je weet wat er in je eten zit. Dat is één van de redenen waarom ik zelf ben gaan bakken, ik wilde weten wat er allemaal in zit. Ik wil zo puur mogelijk bakken en koken. Het hoeft van mij niet persé biologisch te zijn, maar wel dat het echt is. Met zoveel mogelijk voedingstoffen. Ik leer steeds meer hoe je met zaden noten met zuivel, zonder zuivel aan de slag kunt gaan. Het begint er steeds meer op de lijken dat ik van alle markten thuis kan zijn. Bijvoorbeeld: bietensap gebruiken om knalroze kleurstof te krijgen.
Eco-systeem
De gedachtegang achter de taarten van Confuus is bijzonder. Door zo’n taart te kopen help je eigenlijk om een heel eco-systeem in stand te houden. Van de mensen die daar komen werken, de ingrediënten die we gebruiken, de kennis die we opdoen en de onderliggende relaties die bestaan omdat Confuus kan bestaan. We bezorgen ook gratis op de bakfiets, dat maakt het ook extra bijzonderder.
Natuurlijk zijn de taarten ook heerlijk!
Tekst: Ireen van den Lande
Foto’s: Ireen van den Lande en Confuus