Naam: Yvette
Leeftijd: 39 jaar, heeft een dochter
Werkzaam als: All round taartenbakker en soepmaker
Werkzaam sinds: 1,5 jaar
Aantal dagen: 1 dagdeel
Yvette uit Rwanda is op haar twintigste, na de genocide, in Nederland komen wonen. Hoewel zij inburgeringcursussen heeft gevolgd en ook SPW2, een opleiding in de kinderopvang, loopt zij regelmatig aan tegen de taalbarrière. Als zij een baan zoekt, krijgt Yvette steeds te horen dat haar Nederlands niet goed genoeg is. Daarom kan ze nu ook niet met kinderen werken. Ze raakt gespannen als mensen haar aanspreken op haar taal en wil het niet meer horen. Als ze bij Confuus aan het werk is, voelt ze zich ontspannen en kan ze zichzelf zijn. Dat vind ze heerlijk.
“Ik heb Griët ontmoet bij de kerk. Ik zat in die tijd op een school om de Nederlandse taal te leren en zocht een stageplek. Ik wist dat zij een taartenbedrijf had. Op een feestje bij haar thuis had ik een stuk appeltaart met nootjes gegeten. Zij had die zelf gemaakt en deze was heel lekker. Ze had nog veel meer taarten, maar ik kon er maar één opeten. Thuis gekomen moest ik de hele tijd denken aan die taart. Ik bedacht me dat ik misschien bij Griët zou kunnen werken. Op een zondag, na de mis, ben ik naar haar toegelopen en heb ik gevraagd of ik bij haar vrijwilligerswerk kan doen.
Lof voor Griët
Ze had ruimte voor me in haar keuken op vrijdag. Dat werd mijn dag. In het begin moest ik stap voor stap de recepten lezen en de ingrediënten pakken. Ze deed het eerst voor en liet me steeds een beetje meer doen. Ze had geduld om me in te werken en gaf me ook de ruimte om het zelf te doen. Als ik wat had gedaan, gaf ze me steeds even compliment. Dat deed ze steeds, dat vond ik heel fijn.
Griët is ook altijd dankbaar, ze vraagt hoe het met me gaat en zegt vaak: “Fijn dat je er bent”. Ze is heel positief en klaagt nooit. Ze corrigeert wel, maar ik heb dat bijna niet door, omdat ze het op een heel vriendelijke manier doet. Ze laat je ook vrij en geeft vertrouwen, heel fijn om mee te werken.
Ik herinner me dat we een keer heel veel appeltaarten moesten maken. Zoveel dat Griët had besloten om de appels door een ander bedrijf te laten schillen. De appels kwamen maar niet en wij zaten te wachten. Op een gegeven moment werd ze gebeld en hoorde ze dat ze de appels niet konden brengen. Griët bleef rustig en zei dat ze deze wel kon komen halen. Ze werd niet boos. We waren allemaal gestrest, zij zoekt oplossingen. Griët heeft een goede energie, ze is heel positief. Ik vind het zo fijn om bij haar te zijn. Ik kan heel veel van haar leren.
Koningin appelschillen
Ik werk nu anderhalf jaar bij Confuus. Sinds kort op de nieuwe locatie van Confuus, de Cornelis Outshoornstraat in Amsterdam Nieuw West. Daar verzorg ik nu de lunch en maak ik vooral soep. Het is er heel anders dan voorheen. Toen was ik altijd op de Poeldijkstraat. Ik bakte daar alle taarten, soms appeltaart, soms chocoladetaart. Ze noemen me de koningin van het appelschillen. Ik doe dat snel en netjes. Ik kan ook heel netjes taartranden maken. Heel strak en precies. Dus ik maak vaak de randen.
Verantwoordelijkheidsgevoel
Werken bij Confuus heeft me veranderd. Het werken met mensen, weer een dagritme krijgen en op tijd leren komen is goed voor mij. De dag ervoor denk ik: “Oh, ik ga morgen werken ik moet vroeg opstaan”. Ik voel me verantwoordelijk en dat geeft een goed gevoel. Ik werk ook graag met mijn handen. Vaak heb ik zin in werk, want ik werk met mensen die ik leuk vind. Daar krijg ik energie van. Ik vind het leuk om daar te zijn en geniet van de collega’s om me heen. We kunnen serieus zijn, maar er wordt ook veel gelachen. Ook praat ik Nederlands hier, mijn taal gaat een beetje vooruit en ik leer nieuwe kookwoorden zoals garde.
Andere taartcultuur in Rwanda
Ik kom uit Rwanda, daar wordt anders en minder taart gegeten. Het leven is heel anders daar. Niet iedereen maakt daar taart, misschien soms op een feestje. Ik ben geboren in een dorp. Daar waren helemaal geen taarten, daar was geen tijd voor. Ik had wel familie die cake maakten in het weekend. Dat vond ik lekker.
Bij Confuus maken we hele goede taarten ‘made with love’. Er zit veel liefde omheen en dat proef je in de taarten. Ze zijn heel vers, hygiënisch en fris. Mijn favoriet is de worteltaart. Die is het aller-lekkerst. We hebben ook hele goede cheesecake en de appeltaart is ook lekker, maar de karamel taart, het shortbread, is ook geweldig. Zo veel lekkere taarten. De sfeer is erg goed op de werkvloer, het is een mooie plek om te werken.
Toekomst
Het liefst wil ik op den duur terug naar school om SPW 3 doen, de vervolgopleiding voor kinderopvang. Ik wil eigenlijk werken in de kinderopvang. Ik weet niet hoe dat waar te maken, de gemeente betaalt het niet voor me. Ik solliciteer daarom nu in de zorg om uit de bijstand te komen. Voorlopig blijf ik graag werken bij Confuus. It feels like home.”
Tekst: Ireen van der Lande // Foto’s: Ireen van der Lande en Confuus